Terug naar 1977
Ik kwam May Khoen voor het eerst tegen begin februari 1977. Dat was in Baboon, de sociëteit (zeg maar 'nachtkroeg') van de kunstacademie in de Groningse Poelestraat. We vonden elkaar erg leuk, al vanaf de eerste seconde, maar we kregen niet direct iets met elkaar. Niet iets heel duidelijks in ieder geval, want Khoen had een soort van vage relatie met een studiegenoot en ik woonde al een tijdje samen. Onze ontmoeting vormde wel de inspiratie voor bovenstaand 'kunstwerk' dat ik in diezelfde periode vervaardigde. Een potloodtekening, die ik al eerder had gemaakt, ging ik te lijf met een kopieerapparaat, olieverf en terpentijn en deze collage was het resultaat. Grijstinten werden door de procedure ineens gradaties van zwart, hetgeen zich vooral heel sterk in het schaamhaar manifesteerde.
De foto hieronder dateert van ongeveer zes weken later. Hij is gemaakt tijdens een etentje, bij vrienden aan de Noorderhaven, waarvoor Khoen ook was uitgenodigd. Het meisje links is mijn toenmalige vriendin Jannie S., met wie ik een sjieke etage in de Werfstraat bewoonde. Alles leek die avond nog pais en vree, Khoen zit heel gezusterlijk tussen ons in. Een half jaar later zag de wereld er totaal anders uit: Khoen lag toen al vier maanden in het ziekenhuis en Jannie S. had me inmiddels verlaten voor iemand die ze nog kende van het lyceum in Hoogeveen. Vanwege May Khoen, beweerde ze.*1
Het kunstwerk heb ik een paar jaar later cadeau gegeven aan Pim Fortuyn, met wie ik bevriend raakte in de tijd dat we beiden in het bestuur van de subfaculteit sociaal-culturele wetenschappen zaten.*2 Hij liet het inlijsten bij een galerie in de Zwanestraat. Toen zijn boedel in 2009 in Nijmegen werd geveild heeft het € 226,80 (exclusief 26 procent veilinggeld) opgebracht. Helemaal niet slecht voor een amateur, vind ik nog steeds, al is dat bedrag natuurlijk wel enigszins abnormaal voor een veiling.*3
©Huub Drenth
*1 Niet lang daarvoor was ik toevallig te weten gekomen dat haar hele familie, zowel van vaders- als van moederskant (inclusief de aangetrouwden), alles bij elkaar zo'n 30 personen, in de oorlog 'fout' was geweest. Dat genereerde nogal wat spanning, met name het feit dat ze het al die jaren verheimelijkt had. Zelf ben ik geneigd om het vooral daaraan te wijten, al moest ik dat toen natuurlijk voor me houden, teneinde de focus niet op haar ouders te richten. Die haden me immers nooit een haar gekrenkt. Mogelijk kom ik in een volgende post wat uitgebreider terug op deze netelige kwestie.
*2 Voor alle duidelijkheid: Pim was in die tijd nog gewoon lid van de PvdA.
*3 Ik heb het uitgerekend: € 226,80 is exact fl. 500,-. Dus waarschijnlijk was dit de verzekeringswaarde die, al voor de introductie van de euro, op dat bedrag was bepaald. Bij nader inzien zou het daarom heel goed kunnen dat dit niet het uiteindelijke verkoopbedrag is geweest.
Vandaag was het toevallig May Khoen's geboortedag. Zie daarom ook mijn post van 21 juli 2019.