Solveigs Sang - Sissel Kyrkjebø

 

 

 

Kanske vil der gå både Vinter og Vår
Og næste Sommer med og det hele År
Men engang vil du komme det véd jeg visst
Og jeg skal nok vente for det lovte jeg sidst

Gud styrke dig hvor du i Verden går
Gud glæde dig hvis du for hans Fodskammel står
Her skal jeg vente til du kommer igen
Og venter du histoppe vi træffes der min Ven

 

***

Wellicht gaat een winter voorbij, en de lente erna
de zomer die erop volgt, en zelfs het hele jaar
maar eens kom je terug, dat beeld heerst in mijn hoofd
en tot dan zal ik op je wachten, zoals ik heb beloofd

behoede je, waar je ook mag gaan

God zegene je, als je knielt om tot Hem te bidden

Ik zal hier wachten tot je terugkomt

En als je boven wacht, dan zullen we elkaar daar weer ontmoeten, mijn vriend!

https://lyricstranslate.com/en/solvejgs-lied-solvejgs-lied.html

Moge God je kracht geven, waarheen je ook gaat
laat Hij je verblijden als je voor zijn voetenbank staat
ik zal hier op je wachten tot je er weer bent
en wacht jij al boven dan zie ik je daar, mijn lieve vent

Henrik Ibsen en Edvard Grieg

 

Solveig en Peer Gynt

Peer Gynt is de titel van een toneelstuk dat de Noor Henrik Ibsen (1828-1906) in 1867 schreef en waarvoor zijn landgenoot Edvard Grieg (1843-1907) de muziek componeerde. De première vond in 1876 plaats in Christiania, het huidige Oslo, en het stuk was meteen al een groot succes. Grieg heeft in 1886 uit de toneelmuziek twee suites samengesteld: Opus 46 en Opus 55, van de tweede suite maakt ook Solveigs Sang deel uit.

Het verhaal schetst in drie fasen het leven van de arme dorpsjongen Peer Gynt die aanvankelijk liegend en klaplopend door het leven gaat, daarna alleen maar geld en genot najaagt, maar op latere leeftijd zijn leven overziet en tot inkeer komt. Als jongeman schaakt hij zijn buurmeisje Ingrid op haar huwelijksdag en brengt met haar, op een zeer passievolle manier, de nacht door. Vanwege die schandelijke gebeurtenis wordt hij door de dorpsgemeenschap verstoten en vlucht hij de bergen in, waar Solveig, een domineesdochter die verliefd op hem is, naar hem op zoek gaat. In de bergen ontmoet hij een trol die zich 'de bergkoning' noemt. Hij slaat opnieuw op de vlucht als de zwangere dochter van de trol met hem wil trouwen en bouwt voor zichzelf een hut in de wildernis. Daar vindt Solveig hem uiteindelijk. Ze wil voortaan bij hem wonen, maar als vervolgens het door hem in de steek gelaten trollenmeisje opdaagt, en hem met zijn halfbloed 'trollenkind' confronteert, gaat hij er wederom vandoor en blijft Solveig eenzaam achter.

In de tweede levensfase is Peer Gynt een man van omstreeks zestig die op een gewetenloze manier in Noord-Afrika fortuin heeft gemaakt, onder meer in de slavenhandel, terwijl Solveig in de Noorse bergen nog steeds wacht op zijn terugkomst. In de derde levensfase beseft Peer dat hij tegen zijn 'ware ik' gezondigd heeft, waarna hij alsnog terugkeert naar Solveig en haar om vergeving vraagt. In haar armen valt hij daarna in slaap.

De scene waarin zij haar beroemde lied zingt maakt deel uit van het vierde bedrijf; in die akte verblijft Peer inmiddels in een Egyptisch gekkengesticht en verplaatsen de gebeurtenissen op het toneel zich naar de berghut waar Solveig zit te spinnen.*1

 

 

Op bovenstaande foto is Thora Hansson (1848-1917) te zien, zij speelde in 1876 de allereerste Solveig. Sissel Kyrkjebø's uitvoering van Solveigs Sang vond plaats in 1991, tijdens de feestelijkheden ter gelegenheid van de inauguratie van koning Harald en koningin Sonja. Noors is Sissels moedertaal en dat is goed te horen.


Huub Drenth

  

*1 De inhoud van de tekst over de lotgevallen van Peer Gynt heb ik voor een groot deel ontleend aan de blog Elly Bart: Singing traveller. De Nederlandse vertaling van het lied is van mijn hand. Zie ook Wikipedia.

Putin's place in history

 

A Russian wife turned to her husband and asked: “What's this special military operation our glorious leader Vladimir Putin keeps talking about?”

Her husband answered: “It's a war to stop America and NATO.”

“Oh, right,” she said, “how's it going?”

“Well,” he replied, “so far we have lost over 15 generals,  3000 tanks, 300 aircrafts, hundreds of helicopters and countless armored vehicles, howitzers, mortars and trucks. Not to mention our Black Sea flagship, along with 20 other naval vessels. At least 120,000 of our troops were killed, while a much greater number was severely injured. Our army is being defeated in most areas and till now we have had to resort to drafting 300,000 untrained Russian men, including murderers and rapists, to replace our losses.”

“Wow,” was her reaction, “and what about America and NATO?”

“They haven’t turned up yet.”

Source: Quora

Esther gewipt

 

Bericht van het politbureau:

 

 

Beste partijgenoot,

 

Tot onze grote spijt moeten we je het volgende laten weten.

 

Het partijbestuur van de Partij voor de Dieren heeft besloten om Esther Ouwehand niet aan het partijcongres voor te dragen als lijsttrekker voor de komende Tweede Kamerverkiezingen. Eerder is in de media aangekondigd dat het partijbestuur het voornemen had om Esther voor te dragen. Sindsdien zijn echter signalen en informatie ontvangen die wijzen op schendingen van integriteit door Esther. Hiervan zijn meerdere meldingen gedaan bij de integriteitssecretaris van de partij, volgens de procedure die is vastgelegd in de meldregeling die de partij kent. Voor het uitvoeren van het integriteitsonderzoek wordt een externe ad-hoc integriteitscommissie ingesteld.

 

Wij betreuren het dat we deze beslissing hebben moeten nemen.

De kandidatencommissie zal volgende week een nieuwe kandidaat-lijsttrekker selecteren.

Met vriendelijke groet,
Het partijbestuur

 

(Ontvangen vandaag, 15.03 uur.)

 

De Telegraaf, vandaag, 16.00 uur:

Op X reageren meerdere PvdD-leden en politici kritisch en vol ongeloof op het besluit. „Het bestuur verdraait de feiten, betrekt de leden niet, en graaft hun eigen graf”, schrijft Wesley Pechler, fractievoorzitter voor de partij in Groningen „Motie van wantrouwen tegen voltallige bestuur op het congres van 24 september. Vierkant achter Esther Ouwehand.”

Ook jongerenorganisatie van de partij, Pink!, wil dat het partijbestuur zijn biezen pakt. „Wij staan voor 100% achter Esther en willen dat het bestuur zo snel mogelijk opstapt.” Het Amersfoortse raadlid Natanja Vreugdenhil spreekt van ’karaktermoord’ op Ouwehand, het Gelderse partijlid Bart Kuijer legt zich daar evenmin bij neer: „We fixen dit op het congres.”

 

Nec Spe Nec Metu

Canto III

I sat on the Dogana’s steps

For the gondolas cost too much, that year,

And there were not “those girls”, there was one face,

And the Buccentoro twenty yards off, howling, “Stretti”,

And the lit cross-beams, that year, in the Morosini,

And peacocks in Koré’s house, or there may have been.

              Gods float in the azure air,

Bright gods and Tuscan, back before dew was shed.

Light: and the first light, before ever dew was fallen.

Panisks, and from the oak, dryas,

And from the apple, mælid,

Through all the wood, and the leaves are full of voices,

A-whisper, and the clouds bowe over the lake,

And there are gods upon them,

And in the water, the almond-white swimmers,

The silvery water glazes the upturned nipple,

                As Poggio has remarked.

Green veins in the turquoise,

Or, the gray steps lead up under the cedars.

 

My Cid rode up to Burgos,

Up to the studded gate between two towers,

Beat with his lance butt, and the child came out,

Una niña de nueve años,

To the little gallery over the gate, between the towers,

Reading the writ, voce tinnula:

That no man speak to, feed, help Ruy Diaz,

On pain to have his heart out, set on a pike spike

And both his eyes torn out, and all his goods sequestered,

“And here, Myo Cid, are the seals,

The big seal and the writing.”

And he came down from Bivar, Myo Cid,

With no hawks left there on their perches,

And no clothes there in the presses,

And left his trunk with Raquel and Vidas,

That big box of sand, with the pawn-brokers,

To get pay for his menie;

Breaking his way to Valencia.

Ignez de Castro murdered, and a wall

Here stripped, here made to stand.

Drear waste, the pigment flakes from the stone,

Or plaster flakes, Mantegna painted the wall.

Silk tatters, “Nec Spe Nec Metu.”

Ezra Pound

 

  Ezra Pound (1885-1972)

 

Schilderij: Station of forgotten brides, Stanislav Plutenko.
Nec spe nec metu: zonder hoop noch vrees.