Appalachian Joy

 

 

 

South Turkey Creek

In 1965, 23-year-old filmmaker David Hoffman began work on his first television documentary, originally titled Music Makers of the Blue Ridge, now known as Bluegrass Roots. He traveled to Asheville, NC, in Southern Appalachia, to meet 82-year-old Bascom Lamar Lunsford, founder of the Asheville Mountain Music Festival, which had been running since 1929. After corresponding by letter, Lunsford agreed to let him document his search for musical and dance talent.

Over several weeks, Hoffman captured scenes with a 16mm sound camera, assisted by a friend using a Nagra audio recorder. One highlight was filming a clog dance demonstration at Lunsford's home in South Turkey Creek near Asheville, where the rug was rolled back to allow the wooden floor to amplify the dancers' footwork. Despite the weight of his 49-pound camera, Hoffman joined in the dancing, capturing what he later described as one of the best scenes he had ever shot. The performance featured top bluegrass and old-time musicians, including Obray Ramsey and Ray Lunsford.

Clog dancing has long been a vital part of Appalachian culture, bringing communities together through music, storytelling, and tradition. Influenced by English, Scottish, Irish, and African dance styles, the form is known for its intricate footwork and rhythmic tapping. Today, it remains a living tradition, taught in schools and showcased at festivals across the region.

David Hoffman's film Bluegrass Roots was acquired by the Library of Congress and is also available on YouTube.*1


HD

David Hoffman, in 1965.

*1 Bluegrass Roots (1965 Bluegrass/Mountain Music TV Special).

Moldavië kiest

 

Buitenlandse inmenging

De pro-Europese Partij voor Actie en Solidariteit (PAS) van president Maia Sandu heeft de parlementsverkiezingen in Moldavië gewonnen. Met 99,52 procent van de stemmen geteld heeft de partij 50,03 procent van de stemmen behaald, zo komt naar voren uit gegevens die op de website van de kiescommissie zijn gepubliceerd. Het op Rusland georiënteerde Patriottische Blok staat op 24,26 procent van de stemmen. Het eveneens Ruslandgezinde Alternativa-blok werd derde met 7,97 procent van de stemmen, gevolgd door de populistische Ons Partij met 6,20 procent.

Verkiezingswaarnemers van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) stellen dat de verkiezingen in Moldavië 'competitief' zijn verlopen. Wel zei voorzitter Paula Cardoso dat de stembusgang werd ontsierd door 'ernstige buitenlandse inmenging'. De pro-Europese Moldavische regering heeft Rusland beschuldigd van inmenging. Moskou zou onder meer hebben geprobeerd om stemmen te kopen en desinformatie hebben verspreid. Het Kremlin is van mening dat de verkiezingen uitermate oneerlijk zijn verlopen, onder andere omdat er in Rusland slechts twee stembureaus voor personen met een Moldavisch paspoort waren.

Vlak voor de verkiezingen werden nog twee kleine pro-Russische partijen uitgesloten van deelname, dit vanwege illegale financiering van de campagne, mede vanuit Moskou. De OVSE-waarnemers waren kritisch over dat late tijdstip, omdat de partijen daardoor geen mogelijkheid meer hadden om via de rechter alsnog deelname af te dwingen.

Bron: BNR

 

Zie ook mijn post van 29 augustus 2024.

Drones boven Denemarken

 

 

Russische intimidatie?

De luchthaven van Aalborg in Denemarken is opnieuw open nu de drones die het luchtverkeer verstoorden het luchtruim verlaten hebben. Dat heeft de politie van Noord-Jutland bekend gemaakt. Twee dagen geleden werd het luchtruim boven de luchthaven van de Deense hoofdstad Kopenhagen ook al gesloten wegens de aanwezigheid van drones. 

De politie meldt dat de drones in een paar uur tijd over "een zeer groot gebied" hadden gevlogen. Volgens de politie werden ook drones opgemerkt bij de luchthavens van Esbjerg, Sønderborg en Skrydstrup. Op de luchtmachtbasis van Skrydstrup staan de Deense F16- en F35-gevechtsvliegtuigen. 

De laatste drone werd vannacht om 00.54 uur (lokale tijd) waargenomen. De politie liet eerder weten dat drones uit de lucht konden worden geschoten als dat een veilige operatie was (dus zonder schade op de grond, HD). Uiteindelijk werden er geen toestellen neergehaald.

Het luchtruim werd rond 22.30 uur afgesloten. Er is echter geen informatie vrijgegeven over het type drone, de mogelijke herkomst van de drones, noch over hun aantal. De politie van Noord-Jutland onderzoekt het incident.

In de nacht van maandag op dinsdag werd het luchtruim rond de luchthaven van Kopenhagen ook al enige tijd afgesloten vanwege de aanwezigheid van drones. De Deense premier Mette Frederiksen noemde het incident “de ernstigste aanval op een kritieke infrastructuur” in Denemarken.

Ook de luchthaven in het Noorse Oslo werd gesloten omdat er drones in het luchtruim vlogen. Europa kijkt naar Rusland als schuldige, maar over hun betrokkenheid is voorlopig nog niets bevestigd.


Bron: VRT nws

Aalborg Lufthavn.

  

Een nieuwe schokgolf

Vuurwapengeweld in Utah

De Verenigde Staten zijn gisteren opgeschrikt door de moord op de politiek activist en invloedrijke mediapersoonlijkheid Charlie Kirk, oprichter van Turning Point USA (TPUSA), een organisatie die zich richt op het bevorderen van conservatieve waarden onder jongeren. Kirk was voor de start van zijn 'America Comeback Tour' afgereisd naar de Utah Valley University in Orem, Utah. Hij hield daar een toespraak voor zo'n 3000 studenten. Toen hij sprak over vuurwapenbezit, viel plotseling een schot.

Kirk werd geraakt in de halsstreek. Voor zover bekend is er één kogel afgevuurd. President Trump maakte rond 22.30 uur Nederlandse tijd de dood van Kirk bekend. 

De autoriteiten maken nu jacht op de schutter. Volgens onbevestigde berichten bevond die zich tijdens de aanslag op het dak van een gebouw op de universiteitscampus. Hij of zij zou zwarte kleding hebben gedragen. Een naam is niet bekend.

President Trump heeft Charlie Kirk op zijn platform Truth Social omschreven als legendarisch en als iemand die "als geen ander het hart van de jeugd in de Verenigde Staten" begreep. In een videoboodschap veroordeelde hij later het "demoniseren" van politieke tegenstanders. Hij riep alle Amerikanen op om zich aan dezelfde waarden te houden als die ‘waar Charlie voor leefde en stierf’: vrijheid van meningsuiting, burgerschap, de regels van de wet en de liefde voor God.

Kirk (31) groeide de afgelopen jaren uit tot een prominente stem van rechts Amerika. Het internet en de campussen van colleges en universiteiten waren zijn speelveld, daar ging hij actief de dialoog met andersdenkenden aan om zijn conservatieve denkbeelden te verspreiden en te verdedigen.*1 Tegenstanders betitelden die ideeën in de regel als racistisch, antisemitisch, xenofoob en misogyn.

Charlie Kirk was een felle voorstander van het recht op wapenbezit. Tijdens een optreden in 2023 zei hij, ter verdediging van het Second Amendment, dat “some gun deaths are worth it.” Hij laat een vrouw en twee jonge kinderen achter.


Bron: NOS.

Charlie Kirk, kort voor het fatale schot.

 

*1 Charlie Kirk at Cambridge University.

  

The empire strikes back

War or peace

Today president Xi Jinping said the world was facing a choice between peace or war as he held China’s largest-ever military parade, joined by Vladimir Putin and Kim Jong Un in a show of defiance to the west.

Putin and Kim, the authoritarian leaders of Russia and North Korea, were among dozens of world leaders who attended the parade, a massive display of military hardware and personnel, orchestrated to mark the 80th anniversary of the end of the second world war, which China calls the War of Resistance against Japanese Aggression.*1

“Today, humanity is again faced with the choice of peace or war, dialogue or confrontation, win-win or zero-sum,” Xi told the crowd of more than 50,000 spectators, adding that the Chinese people “firmly stand on the right side of history”.

He said China was a great nation that “is never intimidated by any bullies” in an apparent veiled reference to the US and its allies and warned that China was “unstoppable”.

After his remarks, Xi stood in an open top car to inspect the parade, greeting troops and receiving salutes, as miles of military hardware drove by and warplanes flew overhead.

 

Xi Jinping

Conspirators

Jennifer Parker, adjunct fellow in naval studies at UNSW Canberra, said the parade was more about China sending a specific message than signalling new capabilities. “You don’t do a parade like this to commemorate the end of world war two. You do a parade like this to show force, and you are choosing the capabilities that you put into that parade to send a specific message,” she said.

The analyst Wen-Ti Sung, a non-resident fellow at the Atlantic Council’s Global China Hub, said: “Beijing is sending a message … that even if western countries continue to sanction Russia over the Russia-Ukraine war, Beijing will not be afraid to stand by its friend.”

China's show of geopolitical and now military power this week will hardly surprise Western leaders. President Xi has long sought to put himself at the centre of a new world order – one that replaces the crumbling global systems established after World War Two.

US President Donald Trump has accused Xi Jinping of conspiring against the US with the leaders of Russia and North Korea. In a post on Truth Social, he wrote: "May President Xi and the wonderful people of China have a great and lasting day of celebration. Please give my warmest regards to Vladimir Putin, and Kim Jong Un, as you conspire against The United States of America."

Sources: The Guardian and the BBC.


 

Beijing, 3 September 2025.

 

*1 Highlights of the parade.

 

The last well builder

 

 

 

 

Georg Stadler

This wonderful documentary, made in 1998 by Benedikt Kuby, tells the story of a craft and a way of life that no longer exist. I came across the video by chance and was immediately fascinated.

Around 70 years ago, turning on a tap and getting fresh running water was not something people could take for granted. In rural or remote areas, electricity was unreliable, and centralized water systems were nonexistent. At that time, the work of well builders was in high demand. Although the trade still exists, it has changed dramatically. Nowadays the work is generally carried out using modern drilling methodes.

Georg Stadler, from Lower Bavaria, was one of the last well builders to master the old techniques. He knew how to construct a traditional wooden bucket elevator entirely by hand. Yet he never began a job without first consulting a water diviner. Choosing the right place to dig was one of the biggest challenges for well builders.

Georg Stadler was born in 1927 and passed away in 2021. He lived in Arnstorf, Niederbayern, Deutschland. Sein Beruf war Brunnenbauer.


HD

  

Aurora en Simon

 

 

 

Het spiegelend evenbeeld

Wat is leven? Ogen die elkaar niet zien,
hout op hout de woede van het lichaam,
draaiend in het circusspel van heden.

Het is een straatnaam aan een huis,
de ogen rode tekens aan een voorhoofd,
terend op de gedachte aan gisteren:

'Ik loop in zoveel duisternis
dat ik blind ben van vragen.
's Nachts de koele mist van de liefde
bij dag de godsdienst van het ademhalen'.

Terend op een wanhoop die morgen is:
alleen met anderen die alleen zijn,
samen met de eigen stem, die niet klinkt
in een wankel en vermoeid bestaan
waar geen geluid meer doordringt.

En ik die dit leven niet ken
ik, een toerist in eigen land,
vreemde voeding in mijn cellen,
vreemde rook in mijn mond.

Ik loop langs alle wegen die mij dragen
en vraag, maar kan niet meer vragen,
Geef mij het einde, zodat ik mijzelf herken.

Simon Vinkenoog (1962)

Paul Delvaux - La conversation.

Twee werelden

Aurora Aksnes (1996) is een Noorse singer-songwriter. Haar debuutsingle Running with the Wolves werd in 2015 uitgebracht en kreeg veel aandacht in de Noorse media. In de jaren daarna brak ze ook internationaal door, met name in Europa en de VS. Aurora is inmiddels wereldberoemd, bij een bepaald publiek althans, maar ik ontdekte haar pas gisteren.

Dichter en schrijver Simon Vinkenoog (1928-2009) debuteerde in 1950 met de bundel Wondkoorts. Hij richtte het literaire tijdschrift Blurb op en stelde de geruchtmakende bloemlezing Atonaal samen, die in 1951 het begin markeerde van de beweging der Vijftigers. Vinkenoog werd een pionier op het gebied van psychedelica en marihuana nadat hij in 1959, in het kader van wetenschappelijk onderzoek, als proefpersoon een aantal keren een lsd-trip had gemaakt. Hij stond daarmee aan de wieg van zowel het provo- als het hippietijdperk.

©Huub Drenth 

 

Simon Vinkenoog, Ibiza 1962. 

Alaska 2025

 

The art of no deal

Donald Trump left more questions than answers on Friday as he claimed “great progress” in his high-stakes summit with Vladimir Putin in Anchorage, Alaska, but admitted that no deal had been reached to end Russia’s war on Ukraine.*1

The US president also suggested that it was now up to Volodymyr Zelenskyy to “get it done” and that a meeting would be set up between the Ukrainian president and Putin, which Trump might attend.

“We had an extremely productive meeting and many points were agreed to,” Trump said at a joint press conference in Anchorage, Alaska. “There are just a very few that are left. Some are not that significant. One is probably the most significant but we have a very good chance of getting there.”

He cautioned: “There’s no deal until there’s a deal.”

The two leaders lavished praise on each other – Putin endorsed Trump’s view that the war would never have started if Trump had won the 2020 election – but offered no details of the nearly three-hour meeting and took no questions from reporters.

 

A sick obsession

Zelenskyy and European allies may have been alarmed by Trump’s body language and deferential attitude toward Putin, whom he welcomed warmly at an Alaska air force base and allowed to ride in the presidential limousine known as “the beast”.

Trump told reporters: “We really made some great progress today. I’ve always had a fantastic relationship with President Putin – with Vladimir.”

The Senate Democratic leader, Chuck Schumer, said Trump had “rolled out the red carpet” for an “authoritarian thug … instead of standing with our allies”.

“While we wait for critical details of what was discussed – on first take it appears Trump handed Putin legitimacy, a global stage, zero accountability, and got nothing in return. Our fear is that this wasn’t diplomacy – it was just theatre.”

Ken Martin, chair of the Democratic National Committee, said: “Donald Trump has been cozying up to Vladimir Putin for years, and this meeting underscored the depth of his sick obsession with the Russian dictator and accused war criminal.”


Source: The Guardian

 

Alaska 2025

*1 The Trump-Putin Summit, or Alaska 2025 Summit, was a summit meeting between United States president Donald Trump and Russian president Vladimir Putin. It was held on August 15, 2025, at Joint Base Elmendorf–Richardson in Anchorage, Alaska. The main topic of discussion was the ongoing Russia–Ukraine war, which Trump wants to end. It was the first time Vladimir Putin was invited to a Western country since he ordered the full-scale Russian invasion of Ukraine in 2022. Putin faces an arrest warrant issued by the International Criminal Court for alleged war crimes. It was also the first time that a Russian presidential visit to the United States has been held on a U.S. military property (Wikipedia).

  

Love is all that matters

 

 

 

Truth

You're a stranger in the streets
And I see you everyday
But we don't stop when we meet
I don't know your name

 

You're the book I want to read
You're the song that makes me cry
And the quiet conversation
That changed my mind

 

I turn to you
Just to see the truth, just to see the truth
We are strangers in this world together
Looking for an answer, you're my only shelter

Love is all that matters, love is all that matters

 

You're the unsolved mystery
You're the gap between two stars
And the loneliness that moves in me
My companion

 

In the dark
We are strangers in the dark

 

I turn to you
Just to see the truth, just to see the truth
We are strangers in this world together
Just looking for an answer, you're my only shelter

Love is all that matters, love is all that matters


Eivør

 

Syðrugøta

Eivør Pálsdóttir werd op 21 juli 1983 geboren in Syðrugøta, een dorp op Eysturoy, een van de eilanden van de Føroyar (de Faeröer).*1 Het dorp telt ongeveer 400 inwoners en wordt, samen met de nabijgelegen dorpen Gøtugjógv en Norðragøta, vaak simpelweg 'Gøta' genoemd. Uit archeologische opgravingen bleek dat Syðrugøta al sinds de Vikingtijd permanent bewoond wordt.

In 2002 vormden de rotsen en het strand van Syðrugøta de achtergrond voor het eerste G!-Festival.*2 Sindsdien wordt het muziekfestival ieder jaar opnieuw in juli georganiseerd. Het duurt in totaal drie dagen en trekt duizenden bezoekers, zowel van de Føroyar zelf als van overzee. Een aantal van hen vindt onderdak bij de bewoners van het dorp, de rest bivakkeert in tenten.


©Huub Drenth

 

*1 Mijn post Trøllabundin gaat eveneens over Eivør Pálsdóttir.
*2 Hier meer informatie over het G!-Festival.

Zie ook mijn post van 21 juli 2019, getiteld Beetje rare dag vandaag.

 

Tumult vanwege het zoutpad

 

 

 

Corticobasale degeneratie

De in opspraak geraakte Britse bestseller-auteur Raynor Winn noemt de beschuldigingen aan haar adres "oneerlijk" en "zeer misleidend". Ze reageert hiermee op een artikel in The Observer van afgelopen weekend waarin onderzoeksjournalist Chloe Hadjimatheou beweert dat Winn delen van haar 'waargebeurde' boek Het zoutpad zou hebben verzonnen.*1

Het zoutpad vertelt het verhaal van Raynor Winn en haar man Moth. Door een verkeerde investering van hun geld (door Moth) verliezen ze in 2013 hun huis en raken ze dakloos. Tot overmaat van ramp krijgt Moth te horen dat hij ongeneeslijk ziek is. Hij lijdt aan een zeldzame hersenaandoening, corticobasale degeneratie (CBD) genaamd, hetgeen impliceert dat hij niet lang meer te leven heeft. Het stel besluit het beroemde South West Coast Path - beter bekend als 'The Salt Path' - te gaan wandelen, een tocht van duizend kilometer langs de Engelse zuidkust. Tijdens die zware onderneming blijkt het lopen in de ruige natuur een heilzaam effect te hebben op de slechte gezondheid van Moth.

Het boek verscheen in 2018 en was meteen een groot succes: meer dan twee miljoen exemplaren werden ervan verkocht. De verfilming van het verhaal is sinds mei van dit jaar ook in de Nederlandse bioscopen te zien (zie trailer).

 

Raynor en Moth Winn.

Verduistering en leugens

Dit weekend onthulde The Observer echter dat bepaalde gebeurtenissen in het boek waarschijnlijk heel anders zijn verlopen dan Winn heeft doen voorkomen. Het verhaal over de verkeerde investering, waardoor zij en haar man dakloos werden, raakt volgens de krant kant nog wal. In werkelijkheid zou het stel hun huis op het platteland van Wales zijn kwijtgeraakt nadat Raynor Winn zo'n 64.000 Britse pond van haar werkgever - ze deed de boekhouding van een klein makelaarskantoor - had verduisterd. Om die schuld terug te betalen leende het echtpaar vervolgens 100.000 pond, met hun huis als onderpand. Daarmee wisten ze een rechtzaak te voorkomen. Toen die lening niet terugbetaald kon worden werd er op het pand en de grond beslag gelegd.

Daarnaast bestaan er binnen de medische wetenschap grote twijfels over de spectaculaire kentering die zich voordeed in het ziekteproces van Moth. Journalist Chloe Hadjimatheou sprak hierover met negen neurologen en allemaal achtten zij een dergelijke omslag zeer onwaarschijnlijk, aangezien CBD een degeneratieve aandoening met een relatief snel verloop is. Ook zouden Raynor Winn en haar man in werkelijkheid Sally en Timothy Walker heten, hetgeen impliceert dat Winn haar 'memoir' onder een pseudoniem gepubliceerd heeft.*2 De bewering dat het stel dakloos raakte is volgens de krant ook niet geheel juist, op het moment van hun uitzetting bleken de Winns namelijk ook nog een huis in Frankrijk te bezitten.

Op haar website weerspreekt Winn de beschuldigingen. Ze benadrukt dat het boek alleen de periode van hun tocht beschrijft en geen volledig levensverhaal is. Ze zegt dat haar man daadwerkelijk met CBD is gediagnosticeerd en heeft daar medische attesten van gepubliceerd (in zijn geval zou het om een atypische vorm van de aandoening gaan). De naam Winn is haar meisjesnaam en Walker is de achternaam van haar man, schrijft ze. En het huis in Frankrijk zou volgens haar niet meer dan een onverkoopbare ruïne zijn.

 

Het vakantiehuis van de Winns/Walkers in Frankrijk.

So what?

Ik heb zowel het boek gelezen als de film gezien en beide vond ik zonder meer de moeite waard. Dat Raynor Winn her en der misschien wat met de waarheid gesjoemeld heeft doet daar achteraf niets aan af, ik voel me absoluut niet bedrogen. Ik dacht altijd dat alleen Scandinavische schrijvers in staat waren om met taal de natuur op een indringende en waarheidsgetrouwe manier weer te geven, maar dat blijkt dus allesbehalve het geval te zijn. Ook Raynor Winn mag zich, wat mij betreft, in dat rijtje scharen. Want dat ze goed kan schrijven staat buiten kijf en daar gaat het om. Wat mij betreft, althans. Helaas komt dat aspect veel te weinig aan bod in de controverse die over haar boek ontstaan is. Afgezien van dat: elke schrijver buigt de waarheid naar zichzelf toe, schrijvers van 'memoirs' vormen daarop geen uitzondering.

Ik heb zelf vaak met zware bepakking door ruige landschappen gelopen - onder andere in Lapland - en het kostte me geen enkele moeite om me in Raynors weergave van de tocht over het Zoutpad in te leven. Het bracht allerlei herinneringen naar boven, zowel aangename als bittere. Bovendien vond ik dat het boek op een zeer integere manier verfilmd was, iets wat je ook niet vaak ziet. Met andere woorden: ik ben geneigd om de kant van Raynor Winn te kiezen, ondanks de stomme fouten die ze wellicht gemaakt heeft. Dat het boek een bestseller zou worden kon zij vooraf immers ook niet weten. En dat wanhopige lieden Het zoutpad als een zelfhulpboek zouden gaan beschouwen valt haar evenmin te verwijten. Over de beschamende en desastreuze Brexit-leugens van Boris Johnson praten ze in het VK liever niet, misschien zouden ze het daar eens over moeten gaan hebben, in plaats van zich met dit soort idiote heksenjachten bezig te houden.

Tot zover mijn mening over deze kwestie. Verder laat ik de discussie graag over aan de diverse advocaten en de media. En aan Raynor Winn zelf, natuurlijk.*3


©Huub Drenth

 

 

*1 The Salt Path lies, streamed by The Observer (YouTube).

*2 Met de Engelse term memoir wordt een boek aangeduid waarin herinneringen aan gebeurtenissen worden beschreven die de auteur zelf heeft meegemaakt. Belangrijk om te realiseren is dat het persoonlijke ervaringen zijn die vanuit het perspectief van de schrijver of schrijfster worden beschreven en daardoor uiteraard subjectief zijn. De verschillen tussen een memoir en een autobiografie zijn niet zo heel erg groot, met dien verstande dat bij een autobiografie over het algemeen een hele levensloop wordt beschreven en een memoir vaak maar een gedeelte van het leven of een selectie van gebeurtenissen en ervaringen omvat.

*3 Lees ook dit artikel in NRC.
 

Dust is the flesh of time

 

 

 

Death will come, and she will have your eyes.

                 Cesare Pavese

Nature Morte

People and things crowd in.
Eyes can be bruised and hurt,
by people as well as things.
It is better to live in the dark.
I sit on a bench in the park,
watching the passers-by,
sometimes whole families.
I am fed up with the light. 
It's January, winter time,
in accordance with the calendar.
When I have had enough of the dark,
then I shall begin to speak.

It's time, I shall now begin.
It makes no difference with what.
Open mouth. It's better to speak.
What then shall I talk about?
The day? The night?
Shall I talk about nothingness?
Or about things?
About things, not people. They will die.
Everything.
I, too, will die.
All talk is barren trade,
a writing on the wind's wall.

My blood is very cold. Its cold is more withering
than iced-to-the-bottom streams.
People are not my thing, I hate the look of them.
Their faces grafted with a lifelong look.
There is something in their faces
that is contrary to the mind.
A sign of flattery,
God only knows for whom.

Things are more pleasant.
Their outsides are neither good nor evil.
And, if penetrated,
nor are their insides good or evil.
The Dust.
Dust, a wood borer.
Thin walls and brittle moth-wings.
Uncomfortable to the hand.
Dust.
When you switch lights on,
there's nothing but dust to see.
That's true even if the thing
is sealed up hermetically.

The old cabinet, 
the outside as well as the inside,
strangely reminds me of the Notre Dame de Paris.
Everything is dark within it.
Dust mop or bishop's stole
cannot touch the dust of things.
Usually things themselves
don't try to purge the dusk of their own,
do not even raise an eyebrow for dust.
Dust is the flesh of time;
time's very flesh and blood.

Lately I often sleep during daytime.
Apparently my death is trying me.
Holds, though I breathe, a mirror for my mouth.
Seeing if I can stand not being in daylight.
I'm moving, my two hips are as cold as ice.
Blue veins give a marble skin.

As a surprise to us,
summing their angles up,
things drop away from man's world,
a world made with words.
Things do not move. That's our delirium.
Each thing is a space,
beyond which there can be no thing.
A thing can be battered, burned,
gutted, broken up, thrown out.
And yet the thing will never yell: "Oh fuck!"

A tree. Its shadow, and earth,
pierced by clinging roots.
Interlaced monograms.
Clay and a clutch of rocks.
Roots interweave and blend.
Stones have their private mass which frees them
from the bond of normal rootedness.
This stone is fixed.
One can't move it or heave it out.
Shadow.
The tree shadows catch a man,
just like a fish in their net. 

A thing, its brown color. Its blurry outline.
Twilight. 
Now left only: nothingness.
A nature morte.
Death will come and find a body whose silent peace
reflects death's approach
like the arrival of a woman.
An absurd pack of lies:
skull, skeleton, scythe.
Rather, "Death will come,
and she will have your eyes."

Mary now speaks to Christ
- Are you my son? Or god?
You are nailed to the cross.
Where lies my homeward road?
Can I pass through my gate without understanding,
without deciding: are you my son or god?
That is: dead or alive?
Christ speaks to her in turn:
- Whether dead or alive,
woman, it's all the same
son or god, I am thine.


Joseph Brodsky

Translation by George Kline

Fear of poets

Russia has been a conspicuous executioner of its poets. How few of the great poets of the Soviet Union were allowed to die peacefully in their beds—honored, serene, and undisturbed! Few died in bed, and none in peace.

Nikolai Gumilev faced a firing squad. Vladimir Mayakovsky and Marina Tsvetaeva took their own lives. Anna Akhmatova and Boris Pasternak died quietly, but certainly not without harassment. Osip Mandelstam perished in a Gulag labor camp—the same fate that later befell the renowned Ukrainian poet Vasyl Stus. In those camps, countless gifted individuals were driven to madness, executed, or worn down by sheer exhaustion.

It seems that human life has never held much value in this still brutally repressive country.

Joseph Brodsky, however, was fortunate. In June 1972, rather than confining him to a psychiatric institution, Soviet authorities did put him on a plane to Vienna. After a brief stay in Austria, he moved to the United States. In 1987, he was awarded the Nobel Prize in Literature. Brodsky died in 1996 at the age of 55, in his home in New York. He never returned to Russia.

HD 

 

https://maykhoentan.blogspot.com/2020/01/joseph-brodsky-dichter_25.html
https://www.youtube.com/watch?v=guN3OIE0FDI
https://www.youtube.com/watch?v=GXS2suzvKNk

Go ask Alice

 

 

 

White rabbit 

One pill makes you larger
And one pill makes you small
And the ones that mother gives you
Don't do anything at all
Go ask Alice
When she's ten feet tall

 

And if you go chasing rabbits
And you know you're going to fall
Tell 'em a hookah-smoking caterpillar
Has given you the call
He called Alice
When she was just small

 

When the men on the chessboard
Get up and tell you where to go
And you've just had some kind of mushroom
And your mind is moving low
Go ask Alice
I think she'll know

 

When logic and proportion
Have fallen sloppy dead
And the White Knight is talking backwards
And the Red Queen's off with her head
Remember what the dormouse said
Feed your head
Feed your head

Words and Music by Grace Slick and Jefferson Airplane.