Bach, Tarkovski en Kouwenaar

 

 

 

Woorden als deze

Waar geurde je toen naar, toen, het was

een woord dat er niet was, zomersneeuw, zweem

van lichtweefsel, mondstilte, honinggras

vandaag, najaar, in ons slordig beheerd paradijs

hoorde ik, afzijdig, tussen de wildgroei

je pathetisch geblokkeerde zilver rinkelen

ik ziende taalde het doofste, witvlinders, leven
zo licht dat geen naam het kon dragen, en jij
bestond dit onteigend moment dat ik rilde

woorden als deze staan voorgoed roerloos, ik
bewoon ze, ook nu de wind opsteekt, oude
schaduwtakken breken en je het koud hebt -


Gerrit Kouwenaar

 

                    Uit de bundel Vallende stilte, 2008.